![translation](https://cdn.durumis.com/common/trans.png)
นี่คือโพสต์ที่แปลด้วย AI
[คุมาโมโตะ] วันที่สอง ชินคันเซ็น (ฟุกุโอกะ > คุมาโมโตะ), รถราง (สถานีคุมาโมโตะ > โรงแรม)
- ภาษาที่เขียน: ภาษาเกาหลี
- •
-
ประเทศอ้างอิง: ทุกประเทศ
- •
- อื่นๆ
เลือกภาษา
สรุปโดย AI ของ durumis
- บันทึกการเดินทางโดยชินคันเซ็นไปคุมาโมโตะ บทความนี้จะแชร์ประสบการณ์การซื้อตั๋วชินคันเซ็น การขึ้นรถ การขึ้นรถแบบอิสระ และเคล็ดลับการค้นหาข้อมูลแพลตฟอร์ม โดยใช้ Google Maps
- หลังจากมาถึงคุมาโมโตะ ฉันได้ขึ้นรถรางและสามารถเห็นรถรางรุ่นเก่าที่วิ่งตั้งแต่ทศวรรษที่ 80 จนถึงรถรางรุ่นใหม่
- เมื่อขึ้นรถราง ให้ใช้บัตร IC และเมื่อลง ให้แตะบัตรที่ประตูหน้าและกดกริ่ง
ชินคันเซ็น (ฟุกุโอกะ -> คุมาโมโตะ)
ไปคุมาโมโตะเพื่อพบเพื่อน!
ตื่นเต้นกับการนั่งชินคันเซ็นครั้งแรก ㅋㅋ
เข้าแถวซื้อตั๋ว
งงมาก แต่โชคดีที่เครื่องมีภาษาเกาหลี เลยเลือกแบบที่คิดว่าถูกต้อง
เลือกสถานีต้นทาง ปลายทาง และเวลา
เลือกแบบไปกลับ ผู้ใหญ่ ที่นั่งว่าง (ไม่ระบุที่นั่ง)
ถ้ารู้วันเดินทางแน่ๆ แนะนำให้ซื้อแบบไปกลับ เพราะ
ที่คุมาโมโตะก็มีคิวซื้อตั๋วชินคันเซ็นยาวมาก
และการซื้อแบบที่นั่งว่างก็ดี เพราะ
ราคาต่างกันมาก และถ้าไปถึงก่อนเวลาขึ้นรถประมาณ 15 นาทีก็มีที่นั่ง
(แต่ถ้าเป็นวันหยุดหรือวันหยุดนักขัตฤกษ์อาจจะไม่มีที่นั่ง แต่จากฮากาตะไปคุมาโมโตะใช้เวลาประมาณ 30 นาที ยืน 30 นาทีก็คงไม่เป็นไร! )
ที่นั่งว่างในขบวนที่เราขึ้นอยู่ที่ 1-3 และสามารถนั่งได้ทุกที่ ที่นั่งกว้างขวางจนนั่งกันได้หมด
ตั๋วมี 2 ใบ (ตั๋วขึ้นรถ ตั๋วพิเศษ) ให้ใส่ทั้ง 2 ใบที่ช่องตรวจตั๋วเพื่อเจาะรูทั้ง 2 ใบ
ถ้าใส่แค่ใบเดียว จะมีเสียงบี๊บและไม่ผ่าน
ตั๋วขึ้นรถน่าจะเหมือนตั๋วเข้าสถานี ส่วนตั๋วพิเศษน่าจะหมายถึงค่าโดยสารสำหรับการใช้ชินคันเซ็น
ไม่รู้เลยว่าจะขึ้นขบวนไหน ที่ชานชาลาไหน พวกเราไปที่ชานชาลาแล้วลง แล้วถามเจ้าหน้าที่ งงมาก
แล้วพี่สาวที่ไปด้วยกันลองค้นหาใน Google Maps
ปรากฏว่ามีหมายเลขขบวนรถไฟและหมายเลขชานชาลาของขบวนแรกที่สามารถขึ้นได้ (ชานชาลา 14 ซากุระ ขบวน 575)
ถ้าใครงง ลองใส่ปลายทางใน Google Maps แล้วจะเจอเลย ㅋㅋ
Google รู้คำตอบ
ขบวนรถไฟที่เราขึ้นมี 3 ที่นั่ง - ทางเดิน - 2 ที่นั่ง ระยะห่างระหว่างที่นั่งหน้ากับหลังกว้างมาก และที่นั่งก็กว้างด้วย รู้สึกแปลกใจมาก
แม้จะวางกระเป๋าไว้ตรงหน้าเข่าก็ยังเหลือพื้นที่
รถราง
บอกว่าให้ขึ้นรถประเภทบัสไปยังจุดหมายปลายทาง พอออกมาดู
เอ๊ะ...? รถราง...? ไม่เคยรู้มาก่อน
รถรางที่เราขึ้นดูเหมือนรถรางที่วิ่งมาตั้งแต่ช่วงปี 1980 รู้สึกแปลกใจมากที่ยังคงวิ่งอยู่
มีทั้งรถรางแบบใหม่ และแบบที่ติดป้ายโฆษณา มีหลากหลายแบบ
คนเยอะมากจนรถรางแน่น มีรถรางอยู่ 2 แบบ คือ A และ B พวกเราใช้แบบ A
รถรางก็ขึ้นประตูหลังเหมือนกัน ต้องแตะบัตร Suica/Pasmo แล้วลงที่ประตูหน้า
ก่อนลงต้องกดกริ่ง แต่ไม่รู้ เลยไม่ได้กด คนเยอะมากจนเกือบจะลงไม่ได้
โชคดีที่นั่งอยู่ด้านหน้า มีพี่สาวชาวญี่ปุ่นช่วยเหลือ เลยลงรถได้ทันเวลา
ถ้าไม่มีพี่สาว จะเที่ยวญี่ปุ่นได้ยังไงเนี่ย... น่ารักมาก..
รถรางที่เราขึ้น